SOS SOS SOS
Η διαφορά με τον δεύτερο έχει πέσει κάτω από τις 2000 και θα ξυπνήσουμε το πρωί ΔΕΥΤΕΡΟΙ 3 μέρες πριν λήξει η ψηφοφορία
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ όπου μπορείτε. Σε ομάδες σε σελίδες σε φίλους στο μεσεντζερ,ταγκαρετε φίλους στο ποστ της σελίδας Χρήστος Βασιλειάδης Αρκτικός Κύκλος για να το δουν οι φίλοι σας.
ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΕΥΤΕΡΗ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΧΑΘΕΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΡΑ Η ΠΡΩΤΙΑ
https://polar.fjallraven.com/contestant/?id=7015&backpage=1&order=popular®ion=3
Αναρτήθηκε στις Ελλάδα - Greece / Hellas, κοινωνικά - social | Leave a Comment »
«Άγιε Νικόλα φύλαγε…κι’άγια θαλασσινή «.
6 Δεκεμβρίου. Ανήμερα του Αγίου Νικολάου. Του προστάτη των Ναυτικών.
Απο μικρό παιδί θυμάμαι τις διηγήσεις του πατέρα μου, που σπούδαζε στον «Πυθαγόρα» Μηχανικός του Εμπορικού Ναυτικού, εκεί στα μέσα του ’70. Στον Πειραιά της θάλασσας και της ναυτοσύνης. Δύσκολα χρόνια. Ασπρόμαυρες εποχές. Χιλιάδες παιδιά έβρισκαν καταφύγιο στη λαμαρίνα, (που «όλα τα σβήνει» …), με σκοπό να εργαστούν σκληρά για να επιβιώσουν και να δημιουργήσουν αργότερα τις δικές τους οικογένειες. Άκουγα ιστορίες για την Τρούμπα. Το Πέραμα, την Δραπετσώνα, για τα μηχανουργεία, ώπου μαθαινόταν, (όχι και με τις καλύτερες συνθήκες καθώς οι προσβολές των παλαιότερων, έδιναν και έπαιρναν), η τέχνη του μηχανικού από νεα παιδιά που σε βάθος χρόνου, θα συνέχιζαν τη λαμπρή παράδοση που έχουμε εμείς οι Έλληνες στη ναυτιλία. Στα μάτια ενός μικρού παιδιού, όπως καταλαβαίνετε, η θάλασσα, τα ταξίδια, τα θεόρατα βαπόρια, φάνταζαν… αδιανόητα.
Στα 18 μου, είχα αποφασίσει να γίνω ναυτικός! Να ζήσω και εγω αυτή τη θαλασσινή… περιπέτεια. Το Πάσχα του 2002,(την χρονιά δηλαδή που θα έδινα πανελλήνιες), πήγαινα με έναν φίλο μου στην Παναγιά την Πορτοκαλούσα στο Άργος. Ο ιερέας, με Πατρικό ενδιαφέρον, με ρώτησε σε ποια σχολή θέλω να περάσω. Του απάντησα, (θυμάμαι τον διάλογο σαν τώρα!), «Παπά Γιώργη θέλω να περάσω στο Εμπορικό Ναυτικό». «Παιδί μου», μου απάντησε. «Θα σου δώσω μια συμβουλή: Καλύτερα να πατάς στη στεριά παρά να επιπλέεις στη θάλασσα». Το καλοκαίρι, καθώς συμπλήρωνα το μηχανογραφικό, θυμήθηκα τα λόγια του και δεν έβαλα 1η επιλογή τις Ακαδημίες του Εμπορικού Ναυτικού. Αργότερα και καθώς περνούσαν τα χρόνια, απέκτησα, όπως κάθε άνθρωπος, ενδιαφέροντα που καθόρισαν την επαγγελματική μου πορεία.
Το 2010, χρονιά που ήρθα μόνιμα στην Ερμιονίδα, το παιδικό και εφηβικό θαλασσινό μεράκι… ζωντάνεψε! Στην Ερμιόνη, στο Κρανίδι, στην Κοιλάδα, στο Πορτοχελι και σε κάθε γωνιά της Ερμιονίδας, γνώρισα ναυτικούς που ξεκίνησαν παιδιά αμούστακα και με κοντά παντελονάκια από την Ακτή Μιαούλη και τον Πειραιά μέχρι τα πέρατα του κόσμου! Ένας εξ’αυτών, ο (εορτάζων σήμερα), πεθερός μου, Νίκος Πιτσάς, που ταξίδευε για σχεδόν τρεις δεκαετίες ως Μηχανικός με τα γκαζάδικα του Τεργιάζου στη ποντοπόρα ναυτιλία. Ετσι, το βήμα που δίστασα να κάνω το 2002, το έκανα 16 χρόνια αργότερα και από τις 19 Οκτωβρίου 2018 που έκανα το πρώτο μου μπάρκο, μπορώ να πω ότι είμαι χαρούμενος που ένα παιδικό και εφηβικό όνειρο, έγινε πραγματικότητα. Γιατί το «πεπρωμένο φυγείν αδύνατο». Στην ζωή άλλωστε, ποτέ δεν είναι αργά.
Η καρδιά και το μυαλό «γερνάνε» όταν σταματήσει ο άνθρωπος να σχεδιάζει, να οραματίζεται, να ονειρεύεται, να βάζει στόχους, να παλεύει και να αγωνίζεται διαρκώς για να τους ξεπεράσει. Και όταν το κάνει, να βάζει τον πήχη ψηλότερα. Χρόνια πολλά σε όλους τους ναυτικούς. Ο Αϊ Νικόλας στην πλώρη. Βοηθός και προστάτης μας. Καλά ταξίδια στις θάλασσες του κόσμου… » Η λαμαρίνα… Η λαμαρίνα όλα τα σβήνει… μας έσφιξε το kuro siwo σαν μια ζώνη… κι’ εσυ κοιτάς ακόμη πάνω απ’ το τιμόνι… πως παίζει ο μπούσουλας καρντίνι με καρντίνι…» Νίκος Καββαδίας. Λιμάνι του Πειραιά, 6 Δεκεμβρίου 2019. Σας χαιρετώ, μου λείπετε και θα τα πούμε σύντομα! Μίλτος Ιωαννίδης.
Αναρτήθηκε στις κοινωνικά - social | Leave a Comment »
Αναρτήθηκε στις Ερμιονίδα - Ermionida | Leave a Comment »
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Μιά υπόθεση εργασίας κατά την οποία ισχύει το χειρότερο υποθετικό σενάριο καταστροφής.
Μιλάμε για ένα είδος καταστροφής όπου ο κόσμος γύρω μας θα λειτουργεί ως όχλος, τα σώματα ασφαλείας δεν θα μπορούν να επιχειρούν άμεσα κι αποτελεσματικά, όπου το πετρέλαιο θα έχει γίνει τόσο δυσεύρετο κι ακριβό που οι νταλίκες που προμηθεύουν τα Super Markets δεν θα μπορούν να παραδίδουν εμπόρευμα και θα επικρατεί πραγματικό χάος και αναρχία.
Ποιές θα είναι οι προκλήσεις που θα πρέπει να αντιμετωπίσει κάποιος ο οποίος ζει σε αστικό περιβάλλον :
Το σύστημα αποκομιδής απορριμάτων θα έχει καταρρεύσει με αποτέλεσμα καθημερινά να πετιούνται τόνοι απορριμάτων στους δρόμους. Οι πλαστικές σακούλες μετά από ένα χρονικό διάστημα δεν θα χρησιμοποιούνται για τα σκουπίδια γιατί θα είναι πολύτιμες για άλλες χρήσεις. Δυσοσμία, μικρόβια, γάτες, τρωκτικά και κόσμος σε απόγνωση ο οποίος θα ψάχνει τροφή στα σκουπίδια σκορπώντας τα περισσότερο. Κάποιοι αμαθείς θα αποπειραθούν να τα καίνε, σκορπώντας έτσι τοξικό καπνό. Στην πρώτη βροχή θα φράξουν οι απορροές ομβρίων κι οι δρόμοι θα μετατραπούν σε μία σούπα μικροβίων καθιστώντας την οποιαδήποτε κίνηση στο δρόμο απαγορευτική. Γνώμη μου είναι οτι η δημόσια υγιεινή θα είναι η πρώτη και κύρια αστική απειλή.
Ήδη σε καιρούς «ηρεμίας» υπάρχουν ομάδες ανθρώπων που είναι εγκληματικά υπότροπες. Σε μια κατάσταση χάους θα ξεκινήσει ένα κύμα εγκληματικής αναρχίας με λεηλασίες κατά επιχειρήσεων και σπιτιών, κλοπές, ληστείες, φόνους, βιασμούς κλπ. Σε μία τέτοια κατάσταση κανείς, όσο καλά κι αν είναι προετοιμασμένος δεν μπορεί να αντεπεξέλθει. Υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν οτι έχοντας στην κατοχή τους ένα κυνηγετικό όπλο, μπορούν να εκμηδενίσουν οποιαδήποτε απειλή. Ας το ξανασκεφτούν… όσο «ζόρικοι» κι αν είναι, όσο καλά εξοπλισμένοι κι αν είναι, το μόνο που χρειάζεται για να τελειώσουν τα πάντα είναι μία μόνο σφαίρα. Δυστυχώς η πραγματική ζωή δεν είναι Χόλυγουντ. Να θυμάστε πάντα πως οποιοσδήποτε βρίσκεται στο δρόμο σας είναι μια εν δυνάμει απειλή για εσάς και την οικογένεια σας. Πιό ωμά δεν μπορώ να το εκφράσω..δυστυχώς όμως έτσι είναι. Σε μια πόλη όπως για παράδειγμα η Αθήνα, και γνωρίζοντας οτι ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της έχει ήδη στην κατοχή του πιό εξελιγμένα κι αποτελεσματικά όπλα καθώς και τη βούληση να τα χρησιμοποιήσει…το να έχεις μια καραμπίνα πραγματικά δεν θα πρέπει να σε γεμίζει ασφάλεια κι αυτοπεποίθηση.
Αν σε καιρούς ηρεμίας, ειρήνης και ευμάρειας, οι μεγαλουπόλεις αποτελούσαν παράδεισο διαβίωσης προσφέροντας τρομερές ευκολίες στους κατοίκους…σε καιρούς χάους γρήγορα μετατρέπονται σε κολάσεις και σε ένα μη βιώσιμο εχθρικό περιβάλλον. Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν τον τρόπο που κινείται η αγορά όσον αφορά τα συστήματα τροφοδοσίας αγαθών. Κανένα super market δεν έχει τεράστιες αποθήκες γεμάτες τρόφιμα και αγαθά. Έχει ένα απόθεμα στα ράφια κι άλλο λίγο σε κάποιον δικό του αποθηκευτικό χώρο ίσα για να καλύπτει τις πρώτες ανάγκες του σε αναπλήρωση.
Σε καιρούς άσκημους , η αλυσίδα (κεντρικές αποθήκες – φορτηγά – super market) σπάει. Αυτό σημαίνει οτι τα super market ξεμένουν με αυτά που ήδη διαθέτουν. Σε περίπτωση μαζικής υστερίας μιλάμε για το πολύ 3 ημέρες πριν χαθεί και το τελευταίο αγαθό από τα ράφια. Μετά; Τί μπορεί να σου προσφέρει σε τροφή ένα αστικό περιβάλλον (εκτός από νεράντζια στους δρόμους) ; Μετά λοιπόν ξεσπά η κόλαση.
Τελικά η επιβίωση σε αστικό περιβάλλον είναι εφικτή ;
Όλα εξαρτώνται από την περιοχή που μένετε, τον πληθυσμό και τον τύπο της πόλης.
Αν μένετε σε μια πόλη που ήδη ταλανίζεται από εγκληματικότητα (βλέπε Αθήνα), η επιβίωση σε τέτοιο περιβάλλον είναι τρομακτικά δύσκολη έως απίθανη. Αν ζείτε πάλι σε μικρότερη πόλη ή προάστιο , τα πράγματα γίνονται πιό υποφερτά για ένα πιό μεγάλο χρονικό διάστημα.
Γνώμη μου είναι οτι πρέπει να σχεδιάσετε εναλλακτικά σενάρια διαφυγής και τρόπους. Βρείτε εναλλακτικά μέρη στα οποία μπορείτε να πάτε εκτός πόλης (χωριό, συγγενείς στην επαρχία κλπ), τον τρόπο που θα μετακινηθείτε, τα πιθανά δρομολόγια διαφυγής σας, τί θα πάρετε μαζί σας. Κυρίως όμως υπολογίστε την αυτάρκειάς σας σε τρόφιμα, φάρμακα, νερό κλπ. Αυτά θα σας βοηθήσουν να παραμείνετε κλεισμένοι για περισσότερο διάστημα στην ασφαλή «βάση» σας, έως ότου βρείτε την ευκαιρία να αποδράσετε. Τηρείτε βασικές αρχές συσκότισης, ησυχίας…κρατείστε χαμηλό προφίλ, μην δείχνετε σε κανένα οτι είστε σε καλύτερη μοίρα από τους υπόλοιπους. Αποφεύγετε να κυκλοφορείτε πολύ παρά μόνο αν είναι πραγματική ανάγκη.
Αν έχετε ήδη αποθηκεύσει τροφή (αναφέρομαι στους preppers)..τότε δράστε έξυπνα. Την ώρα που ο όχλος θα στριμώχνεται στα super market για να πάρει πράγματα που πιθανώς να του είναι και άχρηστα, έσεις αφαιρέστε ήρεμα την μπαταρία του αυτοκινήτου σας και γεμίστε 2-3 μπετόνια βενζίνη από το πλησιέστερο βενζινάδικο.
Έτσι εξασφαλίζετε για αρχή οτι θα έχετε το μέσο και τον τρόπο να διαφύγετε όταν είστε έτοιμοι, χωρίς να ανησυχείτε για το αν σας κλέψουν αργότερα το αμάξι ή την βενζίνη από το ρεζερβουάρ.
πηγη
Αναρτήθηκε στις Επιβίωση - survival | Leave a Comment »
Το άναμμα της φωτιάς στην ύπαιθρο δεν είναι πάντα μια εύκολη υπόθεση. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μπορούν να μας δυσκολέψουν ειδικά κατά την χειμερινή περίοδο. Ο αναπτήρας και τα σπίρτα είναι ευάλωτα στην υγρασία και επόμενο είναι να αναζητούμε τρόπους δοκιμασμένους και αξιόπιστους ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες.
Είναι εύκολο να έχουμε ένα αναπτήρα που με ένα πάτημα μπορεί να μας δώσει τη φλόγα που χρειαζόμαστε. Τι γίνετε όμως αν αυτός βραχεί ή έχει υποστεί αστοχία και δεν λειτουργεί πλέον; Κάποιοι θα προτείνουν τη χρησιμοποιήσει ενός πιο απλού μέσου όπως είναι τα σπίρτα και ειδικά αυτά που είναι σχεδιασμένα να ανάβουν ακόμα και στην βροχή ή ακόμα και με ισχυρό άνεμο. Τι γίνετε όμως αν αυτά εξαντληθούν; Εξάλλου στο σακίδιο μας το πιθανότερο είναι να έχουμε ένα ή δυο κουτιά που δίνουν ένα συγκεκριμένο αριθμό αναμμάτων.
Έτσι χρειαζόμαστε ένα εργαλείο που να αντέχει ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες και να προσφέρει σχεδόν απεριόριστα ανάμματα. Αυτό το εργαλείο που μπορεί να τα κάνει όλα αυτά είναι ο σπινθηριστής. Ο οποίος αρχικά σχεδιάστηκε για τις ανάγκες των στρατιωτών στις δύσκολες συνθήκες του πολέμου. Είναι εξαιρετικά ανθεκτικός γιατί είναι ένα συμπαγές εργαλείο που μπορεί να παράξει φωτιά σε όλες τις καιρικές συνθήκες. Διακρίνεται κατά κύριο λόγο σε δυο τύπους, στους σπινθηριστές πυρόλιθου και αυτούς του μαγνησίου.
Ο σπινθηριστής πυρόλιθου αποτελείται από μια ράβδο την γνωστή τσακμακόπετρα που υπάρχει στους αναπτήρες. Η λειτουργία του είναι απλή. Με την βοήθεια μιας μεταλλικής λεπίδας (ξέστρο) ή με το πίσω μέρος του μαχαιριού αν ξύσουμε την τσακμακόπετρα θα παράξουμε σπινθήρες οι οποίες θα ανάψουν με την σειρά τους το προσάναμμα.
Ο σπινθηριστής μαγνησίου επίσης και αυτός βασίζεται στον ίδιο τρόπο λειτουργίας μόνο που στην τσακμακόπετρα έχει ενσωματωθεί και μια πλάκα μαγνησίου. Το μαγνήσιο είναι ένα μέταλλο που όταν αναφλέγεται παράγει θερμοκρασία έως 3.000 °C. Αν τρίψουμε την πλάκα μαγνησίου, μερικά ρινίσματα μόνο αρκούν για να ανάψει ευκολότερα το προσάναμμα μας.
Καταλήγοντας, αντιλαμβανόμαστε ότι ο σπινθηριστής είναι ένα εργαλείο που δεν πρέπει να λείπει από το σακίδιο μας, είναι ελαφρύ, ασφαλές και αδιάβροχο καθιστώντας το πλέον αναντικατάστατο κομμάτι του εξοπλισμού επιβίωσης κάθε κατασκηνωτή, πεζοπόρου, ορειβάτη!🇬🇷🦅⚔️
Αναρτήθηκε στις Επιβίωση - survival | Leave a Comment »
🇬🇷🦅⚔️*ΕΠΙΒΙΩΣΗ.. Αν θεωρήσουμε
ότι μπορούμε να χωρίσουμε σε επίπεδα έκτακτης ανάγκης κάποιες καταστάσεις μπορούμε να τις αριθμήσουμε αναλυτικά στην επικινδυνότητα της κάθε καταστάσης…
*ΕΠΊΠΕΔΟ 1:
Διάρκεια ημερών :1-3 μέρες με μικρό και εντοπισμένο μόνο πρόβλημα που έχει μια κοινότητα, μια γειτονιά ή ένας δήμος μπορεί να χειριστεί όπως τοπική διακοπή ρεύματος, πλημμύρα γειτονιάς, απεργία, διακοπή νερού, *τραπεζική αργία, καταιγίδα κτλ. Περισσότερο λοιπόν μια άβολη κατάσταση.
Πρέπει να έχω: εφόδια για 72 ώρες (ανάλογα με τις βλάβες π.χ. νερό, τροφή, φακούς, κεριά, ραδιόφωνο με μπαταρίες, μη- ηλεκτρικά μέσα θέρμανσης κτλ)
*ΕΠΊΠΕΔΟ 2:
Διάρκεια ημερών 3-10 μέρες. Αφορά κάποιες γειτονιές ή μέρος της πόλης και ο δήμος καλεί σε βοήθεια όμορους δήμους. Παραδείγματα: εκτεταμένη διακοπή ρεύματος, *καραντίνα, μεγαλύτερη απεργία οποιασδήποτε έκτασης, εκτεταμένα επεισόδια, μέτριος ανεμοστρόβιλος, μικρής κλίμακας σεισμός, ήπια οικονομική κρίση. Αυτή τη φορά το ξεβόλεμα είναι μεγαλύτερο αλλά παραμένει απλά ένα ξεβόλεμα.
Πρέπει να έχω: περισσότερο αποθηκευμένο φαγητό και νερό, γεννήτρια, κινητό, περισσότερες μπαταρίες, θερμαντικά μέσα, θωράκιση παραθύρων κτλ
*ΕΠΊΠΕΔΟ 3:
Διάρκεια: 10-30 μέρες. Μεγάλο μέρος του νομού έχει επηρεαστεί. Ο νομάρχης κηρύσσει τον νομό σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Παραδείγματα: μεγάλος ανεμοστρόβιλος, μεγάλος σεισμός, καραντίνα σε επίπεδο νομού κτλ. Πλέον δεν μιλάμε για ξεβόλεμα αλλά για πραγματικό πρόβλημα. Η καθημερινότητα αλλάζει, τα τρόφιμα μειώνονται σημαντικά, ίσως περιοδικώς να έχουμε ρεύμα ή και καθόλου και αντίστοιχα θέρμανση.
Πρέπει να έχω επίσης ακόμα περισσότερα αποθηκευμένα εφόδια, γεννήτρια, μπαταρίες, θερμαντικά μέσα και *ηλιακό φούρνο, θωράκιση του σπιτιού από κλέφτες κτλ..
*ΕΠΊΠΕΔΟ 4:
Διάρκεια 30-90 μέρες. Επηρεάζονται περισσότεροι νομοί της χώρας και μεγάλη πληθυσμιακή ομάδα. Παραδείγματα: επίθεση ηλεκτρομαγνητικού παλμού, πανδημία, κάποια απεργία και προβλήματα στους δρόμους που δεν λύνονται, οικονομική κατάρρευση, πόλεμος, μεγάλη φυσική καταστροφή κτλ. Η κρατική βοήθεια πλέον δεν επαρκεί, εμφανίζονται ομάδες πολιτών αλλά και συμμορίες που προσπαθούν να πάρουν τον έλεγχο, τα τρόφιμα γίνονται πλέον δυσεύρετα και άνθρωποι αρχίζουν να πεθαίνουν.
Πρέπει να έχω επίσης ακόμα περισσότερα αποθηκευμένα εφόδια, γεννήτρια, ηλιακό φούρνο και ηλιακά πάνελ, δεξιότητες κυνηγιού ή ψαρέματος, συνεργασία με γείτονες, θωράκιση του σπιτιού από συμμορίες, όπλα, φάρμακα κτλ…
*ΕΠΊΠΕΔΟ 5:
Διάρκεια 90 μέρες και άνω και μη- αναστρέψιμη ολοκληρωτική καταστροφή. Αρχίζει ο φόβος του σκοταδιού. Η καταστροφή αφορά μεγάλο μέρος ή και το σύνολο του πληθυσμού. Ουσιαστικά γεγονός που μας γυρνάει σαν πολιτισμό στον 19ο αιώνα και τα τότε διαθέσιμα μέσα. Παραδείγματα: έκρηξη υπερ- ηφαιστείου, παγκόσμια πανδημία, *φλας του ήλιου. Νέοι τοπικοί ηγέτες; αναδύονται με τις ομάδες ή τις συμμορίες τους. Το κράτος πχ μπορεί να αδυνατεί πλέον να καλύψει τις ανάγκες οπότε πρέπει να βασιστείς στον εαυτό σου και τυχόν γείτονες. Τα σούπερ μάρκετ έχουν αδειάσει προ πολλού σε τρόφιμα και γενικά , τα αυτοκίνητα και οι πάσης φύσεως μηχανές έχουν σταματήσει είτε λόγω *φλάς είτε λόγω έλλειψης καυσίμων. Έχει αλλάξει τελείως η καθημερινότητά σου ανεπιστρεπτί.
Πρέπει να έχω επίσης ακόμα περισσότερα αποθηκευμένα εφόδια, γεννήτρια, ηλιακό φούρνο, ηλιακά πάνελ, δεξιότητες κυνηγιού ή ψαρέματος, συνεργασία με γείτονες, θωράκιση του σπιτιού από συμμορίες, όπλα, φάρμακα και δεξιότητες παραγωγής τροφής, γεωργικά εργαλεία, κοτέτσι, μποστάνι κτλ.
Οι ανάγκες καλύπτονται πάντα από κάτω προς τα πάνω στην πυραμίδα *παρακάτω (σχέδιο) σαν να την χτίζουμε απ’ την αρχή και πάντα καλύπτουμε όλα τα σκαλιά της πυραμίδας πριν προχωρήσουμε στο επόμενο επίπεδο έκτακτης ανάγκης.
Πρώτη προτεραιότητα και μέλημα μας
λοιπόν η εξασφάλιση αέρα, τροφής, νερού και καταφυγίου. Κατόπιν μέτρα ασφαλείας και υγεία. Έπειτα οι καλές σχέσεις με τα άτομα της ομάδας επιβίωσης. Στη συνέχεια η αυτοεκτίμηση και το κύρος και τέλος η αυτό-ολοκλήρωση και η τελειοποίηση δεξιοτήτων μας.
Προσέξτε πόσο σημαντική είναι η ΨΥΧΟΛΟΓΊΑ στην ΕΠΙΒΊΩΣΗ. Μετά τις πρώτες 12 ώρες πχ αρχίζει η βαρεμάρα. Ακολουθεί η δυστυχία και οι τσακωμοί και τέλος η απελπισία. Αυτό θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα οπότε για να προληφθεί πρέπει να παραμείνουν ενεργοί οι γύρω μας (εργασιοθεραπεία κοινώς) και ευτυχισμένοι (κάποια διασκέδαση, π.χ. βιβλία, επιτραπέζια, συζητήσεις, επιβράβευση κτλ)ότι μπορούμε να κρατήσουμε σε ικανοποιητικα επίπεδα ψυχολογίας τους άλλου και όλους γενικά..
Σαν κανόνα θα μπορούσαμε να θυμόμαστε ότι σε κάθε επίπεδο έκτακτης ανάγκης που περιγράφηκε στην αρχή, κατεβαίνουμε κι από ένα σκαλοπάτι στην πυραμίδα σε σχέση με το τι ανάγκη καλύπτεται εύκολα ή όχι και αυτό εξαρτάται απο τις ανάλογες καταστάσεις στις οποίες εκτιθέμεθα και ανάλογα τι πρέπει να πράξουμε!🇬🇷🦅⚔️
Πηγη φβ
Αναρτήθηκε στις Επιβίωση - survival, κοινωνικά - social | Leave a Comment »
Μα είναι δυνατόν να είναι φυσιολογικό αυτό το κρεμμύδι;
Τι τρώμε;;;;;
Να σημειωθεί πως το χέρι που το κρατά δεν ειναι δικό μου, δηλ είναι αντρικό οποτε μπορείτε να καταλάβετε το μέγεθος
Αναρτήθηκε στις Γερμανία - Germany / Deutschland, κοινωνικά - social | Leave a Comment »
