ΕΛΛΗΝ ΛΟΓΟΣ-ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΞ‏

πηγή http://www.ramafa.gr/

εκδόσεις «ΡΑΜΑΦΑ – ΕΛΛΗΝ ΛΟΓΟΣ»

Α > Αρχική δύναμις (ΑΛΦΑ = αρχικόν ηλιοφώς)
Β > Ενέργεια πάσης φύσεως (Β-ΗΤΑ = η ενέργεια που φανερώθηκε και στερεώθηκε).
Γ > Τό γαιώδες σωματίδιον (ΓΑΜΑ = η γή – τό γεμά-το)
Δ > Η Δύναμις πού δομεί καί δημιουργεί
Ε > Η εκπορευομένη δύναμις (τού φωτός)
Ζ > Η Ζωή καί η Ζέσις
Η > Η διπλή κάθοδος τής ακτινοβολίας – η φανέρωσις
Θ > Η θέασις – πάν θεώμενον
Ι > Συνεχής κάθοδος τής δυνάμεως (τού φωτός), μικρά ποσότης – αμφίδρομος κίνησις – αφανής.
Κ > Τά κάτω
Λ > Γιά τά ουράνια ο φωτισμός ο ηλιακός, γιά τά γήινα τά υγρά
Μ > Η ορατή μας φύσις
Ν > Νούς – Νόμος καί τά Νερά στήν φύσιν
Ξ > Κ+Σ Τό Κάτω σέ έσω χώρον ή ΚΑΣΑ
Ο > Χώρος περιωρισμένος ασχέτως μεγέθους
Π > Τό Πύρ, τό πρώτον στοιχείον – τό άνωθεν – τό πατρικόν
Ρ > Ροή πρωτίστως φωτοενεργειών, υστέρως δέ πάσα άλλη Ροή
Σ > Τό εσωτερικώς θεώμενον
Τ > Η στερέωσις τής Δυνάμεως ή τής θεάσεως
Υ > Μεγάλη συσσώρευσις δυνάμεως (φωτός)
Φ > Τό Φώς
Χ > Τά χοϊκά στοιχεία – η χθών
Ψ > Π+Σ = Τό πύρ σέ έσω χώρον
Ω > Ο πλανήτης – γήινος χώρος.

Κωδική ανάλυσις λέξεων – ονομάτων

Αι κατωτέρω αποδόσεις / αποκωδικοποιήσεις είναι συνοπτικαί.ΑΘΗΝΑ Α=αρχική δύναμις, ΘΗ = θέασις, ΝΑ = Νους αρχικός.

ΑΙΩΝΙΟΣ ΑΙ = αιωνία δύναμις, Ω = επί γηίνου χώρου, ΝΙΟ = δύναμις νοός – νόμου κατερχομένη, ήτοι: ΑΙΩΝΙΟΣ = η αιωνία επί πλανήτου δύναμις νοός – νόμου ή ο αιώνιος Νους.

ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ ΑΛ = αρχική δύναμις ηλίου, ΦΑ = φωτισμός, ΒΗ = ενέργεια κατερχομένη ΤΟ = επί χώρου στερεού, ήτοι,

ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ = του ηλίου η φωτεινή ενέργεια κατερχομένη επί της στερεάς.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΝ = αρχική δύναμις νοός – νόμου ΘΡΩ = θέα ροής επί γηίνου χώρου, ΠΟ = πυρ σε χώρον.
Δύναμις νοός θεώμενη να ρέη με πυρ.
Δύναμις νοός και ΘΡΩΠΟΣ = θεραπεία ή δύναμις νοός η οποία θεραπεύει.
Δύναμις νοός παράγουσα σπέρμα (ΘΟΡΟΣ = σπέρμα ανδρός) πυρίνης δυνάμεως.Διά των εμπεριεχομένων αφώνων Θ και Ρ παράγεται το ρήμα Θροέω = λέγω – ομιλώ, άρα η λέξις άνθρωπος εμπεριέχει την έννοιαν της δυνάμεως του ομιλείν. Διά των τελευταίων γραμμάτων ΩΠΟΣ και με τροπήν του Ω σε Ε παράγεται η λέξις ΕΠΟΣ = λέξις,ουσία λόγου.Εν συνόλω δηλαδή η λέξις ΑΝΘΡΩΠΟΣ σημαίνει τον νοήμονα κάτοικον του πλανήτου, ο οποίος δύναται να ομιλή και να αναπαράγη το είδος κατά νόμον.

ΑΠΟΛΛΩΝ Α = αρχική δύναμις, Π = πυρ, ΟΛΛΩΝ = χώρος ηλίων αστέρων, ήτοι ΑΠΟΛΛΩΝ = η δύναμις πυρός η ακτινοβολούσα δι όλων των ηλίων-αστέρων, και ΑΠΟΛΛΩΝ = ο πάλλων νους.

ΒΑΡΟΣ ΒΑ = ενέργεια αρχική, ΡΟς = η οποία ρέει σέ χώρον. Τό Βάρος είναι τό αποτέλεσμα τής Βοράς = τροφής τών σωμάτων.

ΒΕΛΟΣ Β = ενέργεια Ε = πορευομένη, Λ = ηλιακή ακτινοβολία (επί γής τό άφωνον Λ ονομάζει τά υγρά) Ο = χώρος ωρισμένος. Η πρώτη έννοια τής λέξεως ΒΕΛΟΣ είναι: ενέργεια πορευομένη εκ τού ηλίου σέ χώρον.

ΓΝΗΣΙΟΣ Γ = στήν γήν ΝΗ = ο νούς που φανερώνεται, Σ = σέ χώρον Ι = συνεχώς τροφοδοτούμενον καί Ο = χώρος ωρισμένος – σώμα. ΓΝΗΣΙΟΣ = Στήν γήν ο νούς ο εσωτερικός, είναι η έννοια τού αληθούς.

ΓΝΩΣΙΣ Γ = η γη, Ν = ο νους, Σ = ο έσω χώρος. ΓΝΩΣΙΣ = στην γην η νόησις ή στην γην ο Νούς – νόμος σε έσω θέαν.

ΔΗΛΙΟΣ η Δ = δύναμις, Λ = του ηλίου. ΔΗΛΙΟΣ = η δύναμις η κατερχομένη η οποία ηλιοφωτίζει. ΔΗΛΙΟΣ = ο φανερός.

ΔΙΑΝΟΙΑ Η δύναμις του Νοός.

ΔΙΑΣ Δ = Δύναμις, Ι = ακτινοβολία κατερχομένη συνεχώς, Α = αρχική δύναμις.
Η δύναμις που δομεί και δημιουργεί συνεχώς κατερχομένη από την αρχική δύναμιν.

ΔΕΙΠΝΕΩ Κατά τό λεξικόν σημαίνει α) παρασκευάζω δείπνον β) τρώγω τό κυρίως φαγητόν τής ημέρας.
Κατά τόν Κώδικα σημαίνει:
ΔΕΙ = δύναμις εκπορευομένη καί κατερχομένη συνεχώς, ΠΝΕΩ = Πυρίνη δύναμις νοός – νόμου πού εκτείνεται. Πρωτίστως η Πνοή είναι η τροφή διά κάθε ζώντα οργανισμόν, ΔΕΙ = πρέπει νά ΠΝΕΩ ώστε νά λαμβάνω τήν βασικήν ουσίαν τής ζωής. Τό ΔΕΙΠΝΟΝ τό οποίον καθημερινώς λαμβάνομεν εν αφθονία πρέπει νά τό ΔΑΠΑΝΩΜΕΝ εις έργα σοφίας καί συνέσεως (ΔΕΙΠΝΟΝ – ΔΑΠΑΝΗ)

ΕΛΛΗΝ Φωτεινός νους (κάθε φωτεινός νους) – Ηλιακός νους

ΕΡΓΑΛΕΙΟΝ ΕΡΓΟ + ΛΕΙΟ. ΕΡΓΟ = δύναμις εκπορευομένη φωτοενεργειών προς την γην και ΛΕΙΟ = ηλιακή ακτινοβολία εκπορευομένη και κατερχομένη σε χώρον.Το ΕΡΓΑΛΕΙΟΝ, πρωτίστως, φανερώνει το έργον του ηλίου, ο οποίος δέχεται τις ακτινοβολίες ενός υπερτάτου ηλίου (τούτο δηλούται δια του Ρ) και εν συνεχεία ο αστήρ του συστήματός μας ακτινοβολεί μέσω του Λ = δικού του ηλιακού σώματος, αυτές τις ακτινοβολίες.

ΕΡΜΗΣ Ε = η δύναμις η εκπορευομένη, Ρ = η ροή (πρωτίστως των φωτοενεργειών), Μ = η ορατή φύσις. ΕΡΜΗΣ = δύναμις εκπορευομένη, ρέουσα προς την ορατήν μας φύσιν.

ΖΑΩ Ζ = ζωή Α= εκ τής αρχικής δυνάμεως, Ω = ο γήινος χώρος. Ζάω – ζώ = η ζωή επί πλανήτου.

ΗΛΙΚΙΑ Η = η διπλή ακτινοβολία ΛΙ = τού ηλίου ο οποίος συνεχώς τροφοδοτεί ΚΙΑ = τά κάτω ή τά γαιώδη σώματα. Ο ήλιος είναι αυτός πού μετρά τήν επί γής πορείαν μας, τήν ηλικίαν μας.

ΗΧΟΣ Η διπλή κάθοδος ακτινοβολίας, Χ = επί τής Χθονός, Ο = σέ χώρον ωρισμένον. Η λέξις ΗΧΟΣ αποκαλύπτει τήν επιστημονικήν γνώσιν ότι η κάθοδος τών ακτινοβολιών καί η πρόσκρουσις των επί τού χώματος γίνεται διά θορύβου – βοής ή ήχου.

ΗΘΙΚΗ Η = κάθοδος διπλής ακτινοβολίας, ΘΙ = θεωμένη, ΚΗ = κάτω. Η ΗΘΙΚΗ είναι, με τροπήν του Ι εις Η, η διπλή ακτινοβολία εις την ΘΗΚΗΝ.

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΟΝ ΗΛΕ = η διπλή κάθοδος τής ηλιακής ακτινοβολίας πού εκπορεύεται. ΚΤ = εδώ κάτω, καί ΡΟ = ρέει σέ χώρον, ΝΙΟΝ = διά Νοός καί Νόμου πού συνεχώς τροφοδοτεί. Είναι τό ΗΛΕ-ΚΤΡΟ-ΝΙΟΝ η ηλιο-κάτω-ροή.

ΙΔΕΑ Ι = η κατερχομένη (συνεχώς) ακτινοβολία, ΔΕ = η οποία διά δυνάμεως πορεύεται καί η οποία είναι Α = εκ τής αρχικής δυνάμεως.

ΚΑΛΟΣ ΚΑ = τά γαιώδη σώματα εκ τής αρχικής δυνάμεως, ή ΚΑ = Κάτω, ΛΟς = ο ήλιος σέ χώρον ωρισμένον. Ό,τι είναι εκ του ηλίου εδώ ΚΑ = Κάτω, είναι ΚΑ – ΛΟΝ.

ΚΥΤΤΑΡΟΝ Η απλουστέρα μορφή ζωής. ΚΥ = γαιώδες σώμα μέ συσσωρευμένην δύναμιν (Τ)ΤΑ = πού στερεώνει τά σώματα ΡΟν = τά οποία ρέουν σέ χώρον. Είναι η Δύναμις πού ΚΥ = κυοφορεί κάθε σώμα επί τής ΤΑΡΟΝ –> ΤΕΡΑΣ = γής μας.

ΛΕΞΙΣ ΛΕ = ηλιακή ακτινοβολία εκπορευομένη Ξ = Κ+Σ και Κ = κάτω, Σ = έσω χώρος = ΚΑΣΑ = κιβώτιον. Η ΛΕΞΙΣ δηλαδή είναι ένα φωτεινόν – νοηματικόν κιβώτιον ή Λ = ο φωτισμός ΕΞΙΣ –> έξω (λέξω = μέλλων του Λέγω = θά ομιλήσω = θά φωτίσω διά του Λόγου).

ΛΕΥΚΟΝ ΛΕΥ = η ηλιακή ακτινοβολία πορευομένη συγκεντρώνεται σέ μεγάλην ποσότητα, ΚΟς = Κάτω σέ χώρον. Ασφαλώς είναι γνωστόν ότι τό Λευκόν χρώμα εννοιολογεί τόν ηλιακόν φωτισμόν.

ΜΥΘΟΣ ΜΥ = η ορατή φύσις και η μεγάλη συσσώρευσις δυνάμεως, ΘΟ = η θέασις σε χώρον. ΜΥΘΟΣ = τα φυσικώς θεώμενα, τα φυσικώς αντιλαμβανόμενα και κατ’ επέκτασιν η γνώσις περί των φυσικών δυνάμεων. Αν το Θ τραπεί σε Σ = έσω θέα, τότε παράγεται η λέξις ΜΥΗΣΙΣ = εσωτερική και αληθινή γνώσις.

ΝΟΗΣΙΣ ΝΟ = Νούς – Νόμος σέ χώρον, Η = διπλή κάθοδος ακτινοβολίας, ΣΙς = έσω θέασις (δυνάμεως) συνεχώς τροφοδοτουμένη. Η Νόησις δήλα-δη διά τού -Η- αποκαλύπτει τήν ικανότητα τού σκέπτεσθαι, ενώ διά τού -Ι- δηλούται συνεχώς τροφοδοτουμένη (διά γνώσεως εν προκειμένω).
ʼν αφαιρέσωμεν τό Η = φανέρωσις, τότε η ΝΟΗΣΙΣ γίνεται ΝΟΣΟΣ. Όταν ο Ν = Νούς περιωρίζεται Ο = σέ χώρον, τότε Νοσεί, στενοχωρείται.

ΝΟΥΣ Ν = Νούς – Νόμος, Ο = χώρος ωρισμένος, Υ = σέ μεγάλην συσσώρευσιν.

ΟΙΚΟΣ Ο = χώρος ωρισμένος, Ι = συνεχώς τροφοδοτούμενος, ΚΟς = εδώ κάτω. Είναι ο ΟΙΚΟΣ, ο χώρος τόν οποίον συνεχώς φροντίζουμε καί ο οποίος συνεχώς μάς παρέχει τήν προστασίαν του.

ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΙ = πυρ αιώνιον, ΔΕΙΑ = δύναμις εκπορευομένη και κατερχομένη από την αρχικήν. Είναι δηλαδή η ΠΑΙΔΕΙΑ μία πυρίνη δύναμις υψίστης αξίας.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΠΛΗΡΗΣ-ΦΟΡΑ. ΠΛΗ = το πυρ του ηλίου κατερχόμενον, ΡΟ = διά ροής σε χώρον και ΦΟΡΙΑ = φως ρέον. Το πυρ δηλαδή το ηλιακόν, ως φως ρέον, μεταφέρει προς ημάς πάσαν ΠΛΗΡΟ-ΦΟΡΙΑΝ.

ΡΙΖΑ ΡΙ = ροή συνεχώς τροφοδοτούσα, ΖΑ = τήν ζωήν. Ρίζα = η ασταμάτητος ροή τής ζωής.

ΣΟΦΟΣ Έσω φως = έσω φωτισμένος

ΤΕΛΟΣ ΤΕ = η στερεωμένη δύναμις η εκτεινομένη, ΛΟς = ο ήλιος σέ χώρον. Είναι δήλα- δή το τέλος, η στερέωσις τού έργου του ηλίου μας. Ο ολοκληρώνων τά έργα του, ώς ο ήλιος, δικαιούται νά ονομάζεται ΤΕΛΕΙΟΣ.

ΦΩΝΗΕΝ Το φως του Νοός, το φως του νοήματος – ο φανός.

ΧΑ’Ι’ΟΣ Χ = χώμα, Α = αρχική δύναμις (ΑΛΦΑ=ηλιοφώς), Ι = ακτινοβολία κατερχομένη συνεχώς, Ο = χώρος ωρισμένος. Ο χά’ι’ος, εκ τού αρχικού χάους καταγόμενος είναι γνήσιος αληθινός, διότι παρ’ ότι κατοικεί στό Χ = χώμα, στήν χθόνα, είναι εκ τής Α = αρχικής δυνάμεως άρα είναι λαμπρός.

ΨΥΧΗ Ψ –> Π+Σ = Πύρ εσωτερικόν, Υ = σέ μεγάλην συσσώρευσιν, ΧΗ = επί χοϊκού σώματος φανερού.
Η ΨΥΧΗ δήλα-δη είναι δύναμις Π = Πυρός η οποία εψύχθη, ώστε νά εισέλθη αβλαβώς στό χοϊκόν δοχείον – σώμα.